Halu, dh pagi ke? :p
Arini nk ckp psl soal jodoh. It's easier to write in BM sb senang sikit.
Oh as I'm writing this, it's still raining outside and the mood is blues skit :p
Ok be serious.
Jodoh maksudnye teman hidup yg telah ditentukan oleh Yang Maha Kuasa.
Ade org senang dpt jodoh. Muda2 lg tengah blaja lg dh bertemu jodoh ditempat belajar.
Mudahkan? Dah x pyh nk susah2 pk psl jodoh sb dh jumpa.
Ade yg lambat sgt dpt jodoh. Dh kerja bertaun, dh cukup semua tp masih lg x berteman.
Kenape jd mcm tu, tu semua urusanNya.
To me, to be frank, saye msh lagi x bertemu jodoh. Single bak kate org.
Bile single n dh masuk alam pekerjaan, soal jodoh makin membebankan.
Rakan sekerja tanye bila nk makan nasi minyak, bos tanye ms blaja dulu xkn x de kenal2 kot?
Biasenye jawapan yg sy beri: a) nasi minyak kn byk jual. Belila xpun meh sy blanje dn b) x,
Sibuk blaja mane smpt nk cr.
Namun, mlm ni biarla sy bterus_terang. Sy sedar sy ni tiade rupe. Rendah. Sedikit berisi n pendiam. Itu dulu ye skrg ni dh byk ckp since dh keje. Sy ni bukanla jenis yg lelaki minat. Entahla mungkin sifat sy- peribadi n fizikal yg mengehadkn lelaki untuk mendekati sy. Sy pnah mmpesoalkan kenape sy x mudah utk mendapat teman lelaki mcm kwn2 yg lain. Lalu sy mmbuat konklusi bhw mungkin kerana ketiadaan rupe n ketinggian ditmbh dgn kelebaran bdn mmbuatkan sy Keseorangan sedgkn kwn2 sy semua diulit kebahgiaan.
Sy sedih. Tp xpela. Lps tu sy cube bkenalan secare virtual. Online dating. Pn x bjaye. Sy ingat lagi sy pnah rs punya hbgan istimewa dgn seseorg. Ms tu msih mude. Umur 18. Bdn makin naik :p x pndai bgaye. Dh lame kawan dr zaman sy msuk matrik lg. X pnah jumpe. Cume hnye ckp2 dlm phone je. Then bila dpt peluang blajar di kl, kami rncang utk btemu. Dn haritu bjumpela tp dgn diiringi kwn2. Yela, xtau jln kt kl, xtau naik lrt jd kenela bwk kwn2. Sy bdebar. Smpi je trus contact dia. Rupenye dia mnyorok. Dia dtg jmpe sy jgk tp sy tau dia kecewa. Sy x spt yg dia hrpkn. Sy jg kecewa. Kecewa dgn air muke dn cr dia lyn sy sepjg aritu. Tu adela yg ptama n terakhir sy jmpe dia. Biarlaa. Mngkin bg dia luaran itu lebih pnting dr dalaman.
Sy x serik. Masih mcari teman di virtual. Bosan kn. Cume kali ni sy bhati2. Diringkaskn, teman sy yg terakhir pn sy btmu di virtual. Umur awal 40an. Ya tua dr sy. Pd ms itu sy rs sudah bsedia dn sy rs diala jodoh sy. Mngkin sy yg pk begitu. Tp setelah mak menasihati sy, sy memutuskn hbgn dgn dia. Oh ms ni fizikal sy sudah berubah sedikit. Kurang lebar.
Jd smpi skrg sy masih single. Sy slalu bfikir, kalaula sy just settle ngan dia, mngkin sy x pyh dh nk penat2 pk psl jodoh nie. X pyh dh nk jwb ngan semua org nape x kawin lg. Senang abis cerite.
Sy amat yakin tahun depan soalan yg same mesti akan ditanye. Tp biarla jodoh blom smpi.
Sy tau Dia punya rncangan utk sy. Mungkin jodoh yg tlh ditetapkn utk sy kini bersama dgn org lain sblm dia btmu dgn sy. Ataupun mungkin dia sudah meninggal dunia dn kami akan btemu disana. Sy tidak pasti. Yg sy tahu , sy perlu bdoa dn meminta kepadaNya agar semua dpemudahkn utk sy.
Sy kepingin skali utk bkahwin. Semua pn mcm tu. Tp sy tabahkn hati sb sy pasti akan tibe harinye sy akan mndirikn rumahtngga. Cume sy x psti bila.
P/s: sorry readers kalu mengelirukan. Jump sane jump sini. Sy menulis menggunakn hp so agak pening nk bc blk semua. Tp ini adela isi hati sy yg sejujurnye. Bkn cerite rekaan.
Ok dh seme pg tido :) bye!